Who Owns the Land? Looking for Law and Power in Reformasi East Kalimantan

Abstract

Beschrijving In Indonesië kreeg de regionale overheid na de val van het Suharto Regime in 1999 de administratieve macht. Dat zou misschien een betere naleving van de wet kunnen betekenen. De praktijk wijst uit dat dat niet het geval is. Antropoloog Laurens Bakker heeft onderzoek gedaan naar de effecten van die decentralisering op rechtszekerheid van landgebruik in Oost-Kalimantan, één van de rijkste provincies van Indonesië. Hij bespreekt de rol en betekenis van het officiële recht in het dagelijks leven van de bevolking en volgt pogingen om land te claimen op basis van traditionele rechten, afstamming van een sultan, en etniciteit.

Bakker stelt vast dat succesvolle claims niet zozeer de wet volgen, maar veeleer een zorgvuldig opgebouwde sociale en politieke ondersteuning hebben. Recht op grond hebben volgens de wet heeft niet zo veel te maken met de praktijk van recht krijgen. Het recht bestaat wel, maar het wordt toegepast wanneer het uitkomt. Macht over grondgebruik is een sterke basis om invloed in de lokale economie en politiek te verkrijgen. Door de decentralisatie maakt nu een veel groter deel van de bevolking daar gebruik van en lapt het recht aan zijn laars. Dergelijke praktijken kunnen blijven voortbestaan dankzij een zwak bestuur. Ze kunnen leiden tot ontbossing en aardverschuivingen zoals onlangs op het eiland Sumatra.