Abstract
Bevindt de antropologie zich in zwaar weer? Verkeert het vak in crisis? Wie zijn of haar oor te luisteren legt bij sommige vakgenoten krijgt de indruk dat we op dood spoor zijn beland. Globalisering, de opkomst van moderne massamedia, milieuvraagstukken, maar ook de toenemende ‘vertechnologisering’ van de sociale wetenschappen vormen belangrijke uitdagingen. Antropologen zouden, met hun onderzoeksmethoden gericht op kleinschalige samenlevingsverbanden, niet in staat zijn daar adequaat antwoord op te formuleren en onvoldoende hun kijk op deze processen voor het voetlicht te brengen.
Maar is dit beeld terecht? In deze bundel laat een aantal antropologen in Nederland die op zeer verschillende terreinen werkzaam zijn hun licht schijnen op de toekomst van het vak. Zij rekenen radicaal af met het idee dat antropologisch onderzoek niet meer past in deze tijd. Uit de bijdragen in deze bundel blijkt dat het juist antropologen zijn die haarscherp kunnen aangeven waar het in deze maatschappelijke ontwikkelingen om draait.
