Het naaste bloed erfde het goed. De positie van de langstlevende echtgenoot in het Nederlandse erfrecht bij versterf. Deel I: De periode van het 'oud-vaderlandse' recht (tot 1809)

Abstract

Sebastiaan Roes beschrijft in zijn proefschrift Het naaste bloed erfde het goed de positie van de langstlevende echtgenoot in het Nederlandse erfrecht bij versterf. Hij behandelt de periode van het zogeheten ‘oud-vaderlandse’ recht, de periode van de Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd tot aan de Bataafse Omwenteling (1795), respectievelijk de invoering van het Wetboek Napoleon, ingerigt voor het Koningrijk Holland (1809). Het resultaat leverde een uitgebreide studie op naar allerlei inmiddels ‘vergeten’ rechtsfenomenen, zoals de gecontinueerde gemeenschap, het devolutierecht, het voordeelrecht, de huwelijksmedegaven, de boedelafstand en het erfuiterschap of boedelhouderschap. De studie is gelardeerd met zes verhelderende intermezzo’s en vier uitgebreide, illustratieve bijlagen.