Abstract
Er bestaat discussie over de vraag of de rechtbank een eigen faillissementsaangifte direct bij de behandeling
daarvan mag afwijzen op de grond dat baten ontbreken. Het doel van het faillissement is vereffening van
het vermogen van de schuldenaar ten behoeve van de gezamenlijke schuldeisers. Vennootschappen zonder
baten maar mét schulden dienen de weg van een (turbo)liquidatie te bewandelen. Het is echter de curator
die een onderzoek instelt naar de aanwezigheid van (te verwachten) vermogen van de schuldenaar. De
rechtbank mag een eigen aangifte daarom in beginsel pas afwijzen op grond van misbruik van bevoegdheid
vanwege het gebrek aan (te verwachten) baten ná inzage in het grondige en afgeronde onderzoek van
de in het faillissement aangestelde curator. Deze mogelijkheid bestaat aldus slechts in verzet of in hoger
beroep. Het is, onder bijkomende omstandigheden, niettemin mogelijk de faillissementsaangifte direct af
te wijzen indien het faillissement wordt aangegeven met een ander doel dan vereffening van het vermogen
van de schuldenaar, hetgeen goed denkbaar is indien de bestuurder op de hoogte is van het gebrek aan (te
verwachten) baten.
