Abstract
In de (agrarische) praktijk is het goed denkbaar dat behoefte bestaat aan een wijziging van een (door vestiging of verjaring ontstane) erfdienstbaarheid. De erfdienstbaarheid is bijvoorbeeld lange tijd ge- leden ontstaan en de omstandigheden zijn sindsdien gewijzigd. Veelal ontstaat tussen de eigenaar van het dienend en heersend erf discussie over de wijze waarop van de erfdienstbaarheid gebruik mag worden gemaakt. In dit artikel sta ik stil bij vier wetsartikelen uit Boek 5 BW inzake de wijziging van een erfdienstbaarheid. Aan de hand van agrarische voorbeelden schets ik de stand van zaken van deze wetsartikelen en sta ik stil bij enkele vragen die deze wetsartikelen oproepen. Aan de orde komen achtereenvolgens het verleggingsrecht van art. 5:73 lid 2 BW, de regeling met betrekking tot een ver- deling van het heersende of dienende erf van art. 5:76 BW en de mogelijkheid tot wijziging op initiatief van de eigenaar van het dienende erf op grond van art. 5:78 BW en op initiatief van de eigenaar van het heersende erf op grond van art. 5:80 BW.
