Abstract
GRENSOVERSCHRIJDEND NATUURBELEID
De natuur stoort zich niet aan grenzen. Beleid gericht op bescherming, beheer en ontwikkeling van natuur stopt wel aan de grens. In 'Tussen natuurontwikkeling en Landschaftsschutz' staat de confrontatie tussen Nederlands en Duits natuurbeleid centraal. In dit onderzoek is aan de hand van een sociaal-constructivistisch kader onderzocht hoe beleidsprocessen gericht op de natuur in de Gelderse Poort (gelegen tussen Kleve, Emmerich, Arnhem en Nijmegen) verlopen. De opvattingen over natuur in de beide landen lopen sterk uiteen en in grensgebieden zijn ze moeilijk met elkaar te verenigen.
De mogelijkheden van natuurontwikkeling in het rivierengebied leken onbegrensd, maar in de loop van het proces werd duidelijk dat natuurontwikkeling een concept is dat niet zonder meer in het Duitse natuurbeleid kan worden opgenomen. Tussen Nederland en Duitsland lopen de opvattingen en tradities in het beleid te sterk uiteen, waardoor grensoverschrijdende afstemming van natuurbeleid wordt bemoeilijkt. Duitsers willen vooral het 'bäuerliche Kulturlandschaft' behouden terwijl men in Nederland streeft naar zelfregulerende oernatuur. Voor een gezamenlijke, grensoverschrijdende aanpak moet het mogelijk zijn dat partijen elkaar halverwege ontmoeten. In de Gelderse Poort bleek dit niet mogelijk. De Duitse betrokkenen waren alleen bereid om samen te werken op basis van het vigerende beleid in Duitsland. Er was dus weinig ruimte voor onderhandeling. Doordat de Nederlandse actoren primair gericht zijn op het Nederlandse beleidsproces en de Duitse actoren geen aanleiding zien hun beleid te wijzigen worden conflicten voorkomen.
