Abstract
Achtergrond: Het structureel meten van de resultaten van een behandeling in de geestelijke gezondheidszorg en het vergelijken daarvan tussen instellingen helpen om inzicht te krijgen in het effect van behandelingen in de reguliere praktijk. Doel: Geven van een overzicht van de kwesties die van belang zijn bij het vergelijken van instellingen. Methode: Analyseren van documentatie en beleidsinformatie over en praktijkervaring met routine outcome monitoring (rom). Resultaten: We beschrijven knelpunten die kunnen ontstaan bij het vergelijken van instellingen en formuleren oplossingsrichtingen voor deze knelpunten. Daarbij staat centraal dat het werken met rom een groeiproces is, waarbij men experimenteert met verschillende oplossingsrichtingen en op basis van ervaringen definitieve keuzes maakt. Conclusie: Het is leerzaam om instellingen te vergelijken, zowel onderling als met 'best practices' (benchmarking). Instellingen verschillen echter in cliëntenpopulaties, meetprocedures en instrumentarium. Een zinvolle vergelijking is op termijn toch mogelijk.
