Abstract
Nederland is te klein om alle, vaak conflicterende aanspraken, die verschillende groepen
mensen op de publieke ruimte maken, in te willigen. Naast de ‘bekende’ actoren (boeren,
natuurbeschermers, recreatie-organisaties, bedrijven, etc), bestaan er ook minder bekende
en minder geïnstitutionaliseerde groepen mensen in de Nederlandse samenleving, die
ook structureel gebruik maken van de publieke ruimte, maar op niet-conventionele en
niet-geïnstitutionaliseerde manieren. Op deze niet-geïnstitutionaliseerde, niet formeel
georganiseerde groepen is dit onderzoek gericht.
In deze kwalitatieve, explorerende studie onderzoeken we hoe immigranten en jongeren
in interactie en gedrag gebruik maken van verschillende perspectieven of frames om
bepaalde aspecten van de publieke ruimte in een specifieke context te benadrukken, terwijl
andere daarmee juist op de achtergrond worden geplaatst. Welke betekenissen, wensen,
waarden en gedrag uiten verschillende immigranten en jongeren ten aanzien van de
publieke ruimte en hoe kunnen deze worden verklaard?
Met behulp van een conceptueel kader, gebaseerd op theorieën rondom framing worden
percepties van de publieke ruimte achterhaald en verklaard. Theorieën over framing
en reframing gaan uit van de gedachte dat mensen nieuwe situaties en informatie interpreteren
op basis van bepaalde frames. De meeste definities van frames delen de algemene
aanname dat frames ons helpen om onze kennis te organiseren en om de betekenis
van nieuwe informatie te sorteren en voorspellen.
Aan de hand van drie door ons geformuleerde frames zijn we gesprekken met jongeren
en immigranten in publieke ruimtes aangegaan. Deze frames hebben betrekking op de
functie van een publieke ruimte, wensen die onze gesprekspartners hebben voor publieke
ruimtes en de invloed die zij denken te kunnen uitoefenen of zouden willen uitoefenen.
De gegevens zijn verzameld in gesprekken en groepsgesprekken met immigranten en
jongeren. We zochten onze gesprekspartners in vrijwel alle gevallen op in de publieke
ruimte. Slechts in een enkel geval bezochten we onze gesprekspartners thuis. We zijn in
Amsterdam, Utrecht, Nijmegen, Alkmaar, de omgeving van Wageningen en in het
Westland geweest. Daar bezochten we publieke ruimtes variërend van parken, recreatiegebieden
tot hokken.
