Abstract
Het onderzoeksdomein van een socioloog is de samenleving, die optelsom van miljoenen mensen en de onzichtbare chemie die maakt dat het geheel meer is dan de som der delen (zeker in dit geval). Sociologen hebben het zich daar niet gemakkelijk mee gemaakt. Samenlevingen laten zich niet experimenteel uiteen trekken. De individuen waar samenlevingen uit bestaan en die methodisch het uitgangspunt vormen van de sociologie, hebben bovendien de vervelende gewoonte om hun gedrag stelselmatig aan te passen aan veranderende omstandigheden. Niet bepaald een ideale uitgangspositie om te komen tot universele wetmatigheden! Goed in toekomstvoorspellingen zijn sociologen dan ook nooit geweest. Anders dan economen zijn sociologen zich gelukkig bewust van hun beperkingen, en wagen ze zich zelden aan 'de toekomst'.
