Abstract
In de managementliteratuur wordt al jarenlang gesteld dat leidinggevenden de mate van averechts werkgedrag van medewerkers kunnen beperken door het vertonen van ethisch leiderschapsgedrag. Recentelijk hebben onderzoekers theoretische aanwijzingen gevonden dat de mate waarin ethisch leiderschap kan bijdragen aan het beperken van averechts werkgedrag, beïnvloed wordt door de ‘prototypicaliteit’ van de leidinggevende, oftewel de mate waarin de leidinggevende als groepsprototype
gezien wordt. In dit artikel bespreken wij de resultaten van een empirisch onderzoek naar de relatie tussen ethisch leiderschap, prototypicaliteit en averechts werkgedrag binnen een grootstedelijk brandweerkorps. De resultaten laten zien dat alléén groepsprototypische leiders in staat zijn om door middel van ethisch leiderschapsgedrag averechts werkgedrag te beperken. Groepsprototypische leiders zullen echter al snel niet meer als groepsprototypisch ervaren worden wanneer zij in hun ogen ‘onethisch’ ingesleten groepsgedrag ter sprake willen stellen. Onze voorlopige conclusie daarmee is dat het effect van ethisch
leiderschapsgedrag op averechts werkgedrag beperkt is.
