Abstract
Universiteiten richten zich steeds nadrukkelijker op het aantrekken en behouden
van wetenschappelijk talent. Het begrip talent heeft hierdoor een centrale plaats
verworven in het universitaire personeelsbeleid. Wie zijn nu deze talenten en hoe
is talentselectie georganiseerd? De explosief gegroeide aandacht voor talentbeleid,
de beperkte academische loopbaanmogelijkheden voor jonge onderzoekers en
de hoge aanvraagdruk voor talentgerichte beurzen, vragen om een nadere analyse
van de huidige koers van talentselectie in Nederland. In dit rapport laat het
Rathenau Instituut zien hoe het huidige systeem van talentselectie in de Nederlandse
academische organisatie uitwerkt voor de drie centrale partijen: de universiteit als
werkgever, de (jonge) onderzoeker als werknemer en NWO als leverancier van
persoonsgerichte beurzen. We signaleren diverse fricties in het huidige systeem die
vragen om verdere discussie en oplossingen. Op het einde van het rapport schetsen
we enkele scenario’s waarin we alternatieven verkennen die deze spanningen zouden
kunnen verlichten.
